Son libre...
Son un fuxido. Un militar labrego que soñou con conquistalo ceo. Son o que morreu en guerra e renaceu. Xa conseguín a liberdade.
Conseguín soltar tódalas cordas que me daban o título de escravo: 
a corda dos cartos
á do sarxento
á dos curas
e maila das leis.
Agora só vivo para morrer. Xa logrei os meus obxectivos en vida.... so me queda agardar o fin en compaña do amor, a única corda que me anoda o mundo.
POR FIN LIBRE!!!
Debuxo de Vicente A. P.
1 comentario:
Sintome libre...porque agora mesmo non tenho nada a que temer...
nacemos e vivimos con medos... e son necesarios...
como ben me fixo ver a pelicula V for vendetta...a liberdade dunha persoa recae sobre a que ou a quen teme...
o medo e un mecanismo de defensa...e podemos permitirnos telo...pero para ter liberdade nunca debe ser un impedimento para realizala nosa vida.
bikinhos
Publicar un comentario