Ás máquinas presentanse a castings?

Son superiores, en tódolos sentidos (comezando polos tacóns). Sempre se dixo que os robots están por riba dos simples humáns. Sábese que son perfectos e que ás súas imperfeccións débense a mans inexpertas. Son superiores.

Eu e unha cadeira, un cento de miradas metálicas dispararon sen medo á miña noca. Devolvinlles a mirada e pensei: ¡Canto avanzou a tecnoloxía! Sorrín e seguín lendo ignorando que ós androides son quen de facer unha revolución dende abaixo (comezando polos pés). Dubidei, éra a única que se pegara un voltio polo casting, dixéronme que agardara canda ás demais pero alí estaba só eu. Estaba claro que non ía ter competencia.

Despois duns minutos chegou un home barbudo e tras del un par de rapazas mais. Presentouse como o director do casting e chamou a primeira. Xa estaba de pé cando un dos robots cobrou vida. Fitou para min e dixo: “mi”. Quedei abraiada. Acabábaseme de coar un fato de osos metálicos con perlas e saia a lunares. E non foi o único, tras deste foron tódolos demais. Parecía unha parva vendo como tódos aqueles pasaban por diante da cámara e falaban con palabras inusuais como “darlin” ou “cul”. Acerqueime cara as dúas rapazas que viñeran co gicho e pregunteilles se esto era un casting para un papel de ciencia-fición, miráronme raro e dixéronme que era para unha peli de medo.

Entendino todo e marchei. Non podo competir con seres perfectos, e menos nunha peli sobre invasions de robots.

Dúbidas: moda, robots, ás "guays"