CAIXÓN DESASTRE I

Non é propio de mín coller un milleiro de anotacións e xuntalas sen coherencia.

Cando se me ocorre algunha cousiña, unha frase ou unha expresión da rúa dame algo no que cavilar anotoó no meu caixón desastre personal, un arquito de Word que chamo Ideas.doc e que está no escritorio sempre a man. Últimamente está moi cheo e hoxe decidín baleiralo. Velaquí o revoltallo:

* A paz, esa ilusión creada por multiples estados de ambigüedade.

* - ¿Seguen a existir fundacions?

- ¡Dende logo! A propia sociedade actual é una inmensa fundación, unha nube, unha cortinaxe, un velo de Maia que deforma ou transorma a visión da realidade.

* En fin, o que teña que pasar pasará…

* A historia de España formana as historias de cada recuncho.

* Perica, unha burra simpática que escoitou tantas historias da guerra coma min.

* Chega a se-lo que es; realizate a ti mesmo.

Dicen que nada é expontaneo, que todo ten un fin lóxico e que os dejavi non son mais ca imaxinacións. Así que todas estas frases e anaquiños deben ter un porqué na súa orde.